Η τρίτη Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη στις Άγιες Μυροφόρες γυναίκες, τον Ιωσήφ από Αριμαθαίας και τον Νικόδημο. Η Εκκλησία μας προβάλλει το παράδειγμά τους ως ύψιστη μαρτυρία πίστεως, αγάπης και θάρρους απέναντι στο Μυστήριο του Εσταυρωμένου και Αναστάντος Χριστού.
Οι Μυροφόρες: Υπόδειγμα Αγάπης και Αυτοθυσίας
Οι Μυροφόρες ήταν εκείνες οι γυναίκες που, αψηφώντας τον φόβο των Ιουδαίων και τον κίνδυνο της σύλληψης, έσπευσαν νωρίς το πρωί της πρώτης ημέρας της εβδομάδος, να αλείψουν με μύρα το άγιο Σώμα του Κυρίου. Ο θείος έρωτας που έκαιγε τις καρδιές τους νίκησε κάθε λογική δισταγμό, κάθε ανθρώπινο φόβο.
Με μύρα στα χέρια και πίστη στην καρδιά, έγιναν οι πρώτες που άκουσαν το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως:
«Μὴ φοβεῖσθε· ἠγέρθη!» (Μάρκ. 16,6).
Η Εκκλησία τιμά την τόλμη και την αφοσίωσή τους, που υπερβαίνει την ανθρώπινη αδυναμία και γίνεται φωτεινό παράδειγμα για κάθε πιστό, άνδρα ή γυναίκα, που αγωνίζεται να ζήσει εν Χριστώ.
Ιωσήφ και Νικόδημος: Μαθητές Κρυφοί και Ομολογητές Φανεροί
Μαζί με τις Μυροφόρες προβάλλονται δύο άνδρες, ο Ιωσήφ από Αριμαθαίας και ο Νικόδημος. Ο Ιωσήφ, μέλος του συνεδρίου, είχε κρυφά γίνει μαθητής του Χριστού και τολμά να ζητήσει από τον Πιλάτο το σώμα του Ιησού για να το ενταφιάσει με τιμή. Ο Νικόδημος, που κάποτε ήλθε νύχτα στον Χριστό από φόβο, τώρα φανερά προσφέρει αρώματα για την ταφή.
Η ζωή τους δείχνει πως έρχεται η στιγμή που η πίστη καλεί σε δημόσια ομολογία, παρά τους κινδύνους και τις αντιδράσεις του κόσμου. Και αυτοί ανταποκρίθηκαν με γενναιότητα και αγάπη.
Το Μήνυμα της Κυριακής των Μυροφόρων
Η Κυριακή των Μυροφόρων μάς υπενθυμίζει ότι η αληθινή πίστη δεν είναι θεωρία ή συναισθηματική διάθεση, αλλά πράξη ζωντανής αγάπης, θυσίας και ελπίδας.
Οι Μυροφόρες δεν έψαχναν έναν νεκρό Χριστό· αγαπούσαν έναν ζωντανό Κύριο, έστω κι αν ακόμη δεν είχαν δει την Ανάσταση. Αυτή η αγάπη τους αξίωσε να γίνουν οι πρώτοι μάρτυρες του κενού Τάφου.
Καλούμαστε κι εμείς να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους: να αγαπούμε τον Χριστό έμπρακτα, να Τον αναζητούμε αδιάκοπα και να Τον ομολογούμε με θάρρος σε κάθε στιγμή της ζωής μας.
Όπως οι Μυροφόρες έλαβαν το μήνυμα της χαράς και το μετέφεραν στους μαθητές, έτσι κι εμείς καλούμαστε να γίνουμε φορείς της Αναστάσιμης ελπίδας σε έναν κόσμο πληγωμένο από την αμαρτία και την απόγνωση.
"Χριστός Ανέστη!" είναι το διαρκές μήνυμα της ζωής μας και η μεγαλύτερη προσφορά μας στον κόσμο.
