ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΙΤΕΩΝ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΜΥΛΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

  Πρωτότυπο Κείμενο Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπορεύετο ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ, καὶ ὄχλος πολύς. Ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ· καὶ αὕτη ἦν χήρα· καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ. Καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος, ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ, καὶ εἶπεν αὐτῇ· Μὴ κλαῖε. Καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπε· Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι. Καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ. Ἔλαβε δὲ φόβος ἅπαντας, καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες· Ὅτι Προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν· καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ. Νεοελληνική Απόδοση Εκεινό τον καιρό, πήγε ο Ιησούς σε μια πόλη που λεγόταν Ναΐν. Μαζί του ήταν αρκετοί μαθητές του και πολύ πλήθος. Την ώρα που πλησίαζαν στην πύλη της πόλης, έβγαζαν έναν νεκρό, τον μονάκριβο γιο μιας μάνας, που μάλιστα ηταν χήρα. Κόσμος πολύς απο την πόλη τη συνόδευε. Όταν είδε τη χήρα ο Κ...

  Πρωτότυπο Κείμενο Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην· Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. Καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν τῷ μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ᾿Επηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· Τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη; Ὁ δὲ εἶπεν· Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· Ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· Οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν ,εἰσιν οἱ ἀκούσαντες· εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος, καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. Οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας, οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πι...

  Πρωτότυπο Κείμενο Εἶπεν ὁ Κύριος· καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; Καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. Καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; Καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι. Καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; Καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα. Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί. Νεοελληνική Απόδοση Είπε ο Κύριος: «Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε κι εσείς σ’ αυτούς. Γιατί, αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Αφού και οι αμαρτωλοί αγαπούν αυτούς που τους αγαπούν. Κι αν κάνε...

  Πρωτότυπο Κείμενο Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἑστὼς ὁ Ἰησοῦς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. Ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. Ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. Καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. Καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. Ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν Ἰησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν...

Ἕνα Ἱερὸ Γεγονὸς Θεολογικῆς Καὶ Ἐκκλησιαστικῆς Σημασίας Ἡ Ἀνακομιδὴ τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ποὺ ἐτελέσθη στὶς 26 Σεπτεμβρίου 1964 , δὲν ἀποτελεῖ μόνον ἕνα ἐκκλησιαστικὸ γεγονὸς ἢ ἕνα ἐθνικὸ καὶ πολιτιστικὸ σύμβολο, ἀλλὰ βαθὺ θεολογικὸ σημεῖο, ἕνα μυστήριο παρουσίας καὶ ἀναστάσιμης μνήμης ποὺ ἐνεργεῖ στὸν παρόντα χρόνο, ὡς διαρκὴς μαρτυρία τῆς ἁγιότητας, τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐνότητας. Ἡ ἀνακομιδὴ λειψάνου – καὶ δη τῆς τίμιας Κάρας ἑνὸς Ἀποστόλου – δὲν εἶναι ἀπλὰ μία ἱστορικὴ μεταφορά. Εἶναι λειτουργικὴ ἀναβίωσις , καταξίωσις τοῦ σώματος τοῦ Ἁγίου ὡς «σώματος πνευματικοῦ» (Α’ Κορ. 15,44), ποὺ ζεῖ ἐν Χριστῷ, ἐνεργεῖ, θαυματουργεῖ, παρηγορεῖ, ἐνισχύει, καὶ συμπροσεύχεται ὑπὲρ τοῦ κόσμου . Οἱ Ἅγιοι στὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία δὲν ἀνήκουν στὸ παρελθόν. Οὔτε ἀντιπροσωπεύουν μία ἱστορικὴ μνήμη. Εἶναι ζῶντες ἐν τῷ Χριστῷ , σωματικὰ ἀναστημένοι μέλλοντες τῆς γενικῆς ἀναστάσεως. Τὰ λείψανά τους δὲν εἶναι κατάλοιπα, ἀλλὰ ἱερὰ σκεύη θείας ἐνεργ...

  Με εκκλησιαστική λαμπρότητα και την προσέλευση πλήθους πιστών τελέσθηκε η εορτή του αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου στον Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου, στην ενορία Αγίου Γεωργίου Ιτεών Πατρών. Την παραμονή της εορτής τελέσθηκε πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας, ενώ ανήμερα της εορτής πραγματοποιήθηκε η πανηγυρική Θεία Λειτουργία, μέσα σε κλίμα ιερής κατάνυξης. Οι πιστοί είχαν την ευλογία να προσκυνήσουν την ιερά εικόνα του Αγίου και να λάβουν τη χάρη και την ευλογία του. Κατά την ιερά ακολουθία, οι πατέρες αναφέρθηκαν στο πνευματικό μεγαλείο του αγίου Σιλουανού, υπογραμμίζοντας το παγκόσμιο μήνυμα της προσευχής και της ταπεινώσεως που μετέδωσε η αγία μορφή του, καθώς και την αξία της πίστεως για τον σύγχρονο άνθρωπο. Ιδιαίτερη κατανυκτική ατμόσφαιρα δημιούργησαν οι ψαλμωδίες του χορού των ιεροψαλτών, οι οποίοι με μελωδικότητα και εκκλησιαστικό ήθος απέδωσαν τους ύμνους της εορτής, υψώνοντας τις καρδιές των πιστών προς τον ουρανό. Η εορτή ολοκληρώθηκε με τις πατρικές ευχές των ιερέ...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ Ἐν Πάτραις τῇ 1ῃ Σεπτεμβρίου 2025 Ἀριθμ. Πρωτ.: 529 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 513Η Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ Πρός τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν Παιδιά μου εὐλογημένα, Καί πάλιν ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως. Καί πάλιν ἐνώπιον μας προβάλλει ἡ πανέορτος ἡμέρα τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς ἐπανακομιδῆς τῆς Τιμίας καί Χαριτοβρύτου Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.  Ἦτο ἡ 26η Σεπτεμβρίου 1964, ὅταν σύμπας ὁ εὐσεβής, ὁ φιλόθεος καί φιλάγιος Πατραϊκός Λαός, μέ ἐπικεφαλῆς τόν ἀοίδιμον προκάτοχον ἡμῶν Μητροπολίτην Πατρῶν κυρόν Κωνσταντῖνον, ὑπεδέχετο τήν πανσεβάσμιον καί ἀγγέλοις αἰδέσιμον Κάραν τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων, εἰς τήν ἱστορικήν Πλατείαν τῶν Τριῶν Συμμάχων Πατρῶν. Οἱ κώδωνες ἁπάντων τῶν Ἱερῶν Ναῶν, χαρμοσύνως ἀνήγγειλαν τήν ἔλευσιν τῆς Ἱερᾶς τοῦ Πρωταποστόλου Κεφαλῆς καί πανηγυρικῷ τῷ τρόπῳ, ὑπεδέχοντο τό Ἱερόν θυσαύρισμα, το ὁποῖον ἡ πόλις τῶ...

  Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης είναι μία από τις πιο φωτεινές μορφές της σύγχρονης Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γεννήθηκε το 1866 στη Ρωσία, σε μια απλή και ευσεβή αγροτική οικογένεια. Από μικρή ηλικία έδειχνε μια φυσική κλίση προς τον Θεό, όμως, όπως πολλοί νέοι, πέρασε και περιόδους πτώσης και αμαρτίας. Αυτές οι εμπειρίες δεν τον απομάκρυναν από την αναζήτηση του Θεού· αντίθετα, τον ώθησαν σε βαθιά μετάνοια και στροφή προς την πνευματική ζωή. Σε ηλικία περίπου 27 ετών, αποφάσισε να εγκαταλείψει τον κόσμο και να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Χριστό. Έτσι, μετέβη στο Άγιον Όρος και εγκαταστάθηκε στη ρωσική Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, όπου εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Σιλουανός. Εκεί ξεκίνησε μια μακρά και επίπονη πνευματική πορεία, γεμάτη αγώνες, πειρασμούς και δοκιμασίες. Για πολλά χρόνια πολεμήθηκε από λογισμούς απελπισίας, σκοτεινές σκέψεις και εσωτερικό πόλεμο, ώσπου μια νύχτα του χαρίστηκε μία από τις πιο σπάνιες και θαυμαστές εμπειρίες: η όραση του Ζώντος Χριστού. Από εκε...